- znęcać
- 弊端; 滥用; 瘐; 骂; 讪; 谇
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
znęcać
Look at other dictionaries:
znęcać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, znęcać sięam się, znęcać sięa się, znęcać sięają się {{/stl 8}}{{stl 7}} zadawać komuś niepotrzebnie, z niskich pobudek cierpienie fizyczne lub duchowe; pastwić się nad kimś; dręczyć kogoś, coś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
znęcać się — dk I, znęcać sięam się, znęcać sięasz się, znęcać sięają się, znęcać sięaj się, znęcać sięał się «zadawać komuś cierpienia (fizyczne lub moralne), pastwić się nad kimś (słabszym, bezbronnym); dręczyć kogoś» Znęcać się nad dzieckiem. Znęcać się… … Słownik języka polskiego
kot — 1. Bawić się, książk. igrać z kimś jak kot z myszką, myszą «znęcać się, wykorzystywać swoją intelektualną lub fizyczną przewagę nad kimś, upokarzać kogoś»: Jestem oficerem Abwehry, a pan bawi się ze mną jak kot z myszką. Zadaje pan podchwytliwe… … Słownik frazeologiczny
barbarzyński — barbarzyńskiscy 1. «pozbawiony kultury, smaku; prymitywny; ignorancki; okrutny» Barbarzyńska walka. Znęcać się nad kimś w barbarzyński sposób. Barbarzyńskie warunki mieszkaniowe. 2. «właściwy barbarzyńcom ludziom niecywilizowanym, dzikim»… … Słownik języka polskiego
barbarzyńsko — «tak, jak barbarzyńca; w sposób barbarzyński» Znęcać się barbarzyńsko nad kimś. przen. Tekst barbarzyńsko okrojony … Słownik języka polskiego
bestialsko — przysłów. od bestialski Bestialsko się znęcać nad kimś … Słownik języka polskiego
dręczyć — ndk VIb, dręczyćczę, dręczyćczysz, dręcz, dręczyćczył, dręczyćczony «zadawać komu cierpienie fizyczne lub moralne; znęcać się, pastwić się; gnębić, dokuczać, męczyć» Dręczyć kogoś podejrzeniami, scenami zazdrości. Dręczy kogoś sumienie,… … Słownik języka polskiego
kot — m IV, DB. a, C. u, Ms. kocie; lm M. y 1. «Felis domestica, zwierzę domowe z rodziny o tej samej nazwie, powszechnie hodowane na świecie» Biały, bury, czarny kot. Puszysty, zwinny kot. Kot angorski, perski, syjamski. Kot mruczy, skrada się,… … Słownik języka polskiego
maltretować — ndk IV, maltretowaćtuję, maltretowaćtujesz, maltretowaćtuj, maltretowaćował, maltretowaćowany «źle się z kimś obchodzić, znęcać się nad kimś, gnębić kogoś» Maltretował słabszych kolegów. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
mysz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «niewielki gryzoń z rodziny myszowatych, o smukłym ciele barwy szarej lub brunatnej, wszystkożerny; szkodnik mogący przenosić choroby zakaźne» Mysz domowa, polna, leśna. Chrobot, pisk myszy. ◊ Biedny, ubogi jak mysz… … Słownik języka polskiego
